Genio pragnie sięgnąć, gdzie jego wzrok nie sięga, zamienić senne marzenia na rzeczywistość i odnaleźć wreszcie drogę do domu. Najwyższa pora na to.

Genio patrzy na nas mglistymi oczami, lecz widzi wszędobylskim nosem, który prowadzi go krok w krok za człowiekiem niczym nitka, niewidzialna jak jego świat. Można patrzeć i nie widzieć. Można też nie widzieć, a dostrzegać wszystkimi zmysłami piękno otaczającego świata, czuć jego zapach, wyobrażać sobie barwy, smakować, słyszeć morza szum, podmuch wiatru, ptaków śpiew… I taki właśnie jest Genio – żyje i czuje całym sobą.

Genio posiada nadprzyrodzoną moc odganiania wszelkich smutków, myśli złych i negatywnych emocji. Zamieszkał w biurze – jedynym substytucie domu, jaki byliśmy mu w stanie stworzyć. Jedak marzymy, by pewnego dnia mógł oprzeć swój uśmiechnięty pyszczek na kolanach tej jedynej osoby, by leżał przy niej do góry brzuchem, beztroski, spokojny i szczęśliwy. Marzymy, by jego niewidzialny świat rozbłysł milionem barw.