Opis
Przeszedł już bardzo wiele w swoim życiu. Od złego traktowania, po pochopne adopcje ze względu na jego urok i nieodpowiedzialnych opiekunów. Do tego ciągłe domy tymczasowe, gdzie z dwojga złego to schronisko okazało się być tym lepszym. Kuba nie miał łatwo przez co zatarły się w nim granice dobra i zła. Nie potrafił poradzić sobie z sytuacją w domu. Dzieci chciały zabawy a dorośli wciąż wymagali i karcili. Zmieszany domową atmosferą zaczął bronić się przed ludźmi choć tak w głębi serca bardzo ich kochał. Brak konsekwencji w wychowaniu zgotowało mu marny los. Pierwsze dni w schronisku były dla niego koszmarem, później nie był już ani trochę psem z tych wszystkich opowieści. Nie widzieliśmy w nim agresora a bardzo pojętnego i chętnego w kontakcie z nami psiaka. Niezwykle marzy mu się w końcu swój własny dom. W nim odpowiedzialna rodzina, która o ile zajdzie potrzeba poświęci czas na pracę w jego wychowaniu. Tak jak w jednej z piosenek: „Podzielmy się życiem, poświęćmy swój czas. Wystarczy chcieć by radość komuś dać. Niech słońce nadziei rozjaśnia mrok. Słuchajmy się serca odkryjmy swą moc. Wystarczy chcieć by czyjś odmienić los..
